Tarnowskie Góry: Rocznica Strajku w Tarnogórskim Fazosie: Upamiętnienie Ducha Solidarności

21 sierpnia 1980 roku przyniósł niezapomniany moment w historii tarnogórskiego Fazosu – wówczas zapłonęła iskra strajku. Nie były to jedynie postulaty związane z wynagrodzeniem oraz warunkami socjalnymi; pracownicy zakładu fabrycznego wystąpili z żądaniami, które wykraczały poza mury zakładu, niosąc ze sobą przesłanie ogólnospołeczne i ducha solidarności z toczącymi protest na Wybrzeżu. Dziś, zjednoczeni w hołdzie dla tamtych wydarzeń, reprezentanci „Solidarności”, uczestnicy tamtych dni oraz dostojni przedstawiciele władz, na czele z Burmistrzem Tarnowskich Gór, Arkadiuszem Czechem, oraz Franciszkiem Nowakiem, Wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej, włączyli się w obchody rocznicy tamtego historycznego strajku.

Wzruszający moment upamiętnienia miał miejsce pod Dzwonnicą Gwarkowską, która stała się świadkiem tych przełomowych dni w 1980 i 1981 roku – na jej kamiennych ścianach wciąż żywe są tablice upamiętniające tamte chwile. Lecz to nie jedyne miejsce, gdzie pamięć o tamtych dniach jest pielęgnowana. Przed chwilą wzruszający moment miał miejsce również w kościele pod wezwaniem św. Piotra i Pawła. Wnętrze świątyni wypełniła tradycyjna msza święta, której towarzyszył szlachetny dźwięk pieśni patriotycznych i solidarnościowych. To chwila, w której przeszłość i teraźniejszość splatają się w hołdzie oddanym bohaterom tamtych dni. W sercach zebranych obecni byli także artyści – Klaudiusz Jani oraz Agnieszka Bielanik-Witomska – których występ przypieczętował atmosferę tego doniosłego momentu.

Kreśląc kolejne piękne wspomnienie, burmistrz wraz z przedstawicielami starostwa i „Solidarności” w trakcie uroczystości składali kwiaty pod umieszczoną na Ratuszu tablicą pamiątkową. To gest, który przypomina o sile i znaczeniu jedności w dążeniu do sprawiedliwości i równości.

Nieprzepuszczalne tkwy wspomnień prowadzą nas do lata 1980 roku, kiedy to na terenie Fazosu zrodził się bunt. Pierwszy strajk solidarnościowy na Górnym Śląsku rozpoczął przewrót, który wykoleił dotychczasową rzeczywistość. Iskra zapłonęła i dała początek lawinie niezgody, która odbiła się echem w jastrzębskich kopalniach oraz hucie Katowice. Wydarzenia te, skupione na Wybrzeżu, były preludium do podpisania tzw. porozumień sierpniowych i narodzin niezależnego związku zawodowego – Solidarności. To był krok w nieznane, ale krok odważny, który ułożył nowy kształt historii.

Dziś, pod dzwonnicą, pod kamiennymi tablicami, pod ołtarzem i wśród tłumu, uczciliśmy tamte chwile. W hołdzie dla tych, którzy przyczynili się do powstania nowej ery. Jesteśmy spadkobiercami ich ducha walki i solidarności, kierując się ku przyszłości pełnej nadziei.